Sport ekstremalny

I im dłużej jeżdżę, tym bardziej jestem przekonana, że "zawód kierowca" to jest  sport ekstremalny.

Mam prawo jazdy i jeżdżę samochodem jako kierowca 15 lat. Byłam dumna nie z tego , że nigdy nie spowodowałam wypadku, a z tego że nikomu nie pozwoliłam w siebie wjechać.  Do dzisiaj.

Dziś niewiele brakowało, a młody człowiek przy zmianie pasa skasowałby mi cały bok i przód.
I nawet szczególnie nie mam do niego pretensji, bo to moja wina. Nie w dosłownym znaczeniu oczywiście, bo jechałam prawidłowo i miałam pierwszeństwo.
Po prostu zachowałam się niekulturalnie. Facet wyjeżdżał z podporządkowanej ulicy na chama, a ja zamiast go puścić jak to robię zazwyczaj, postanowiłam mimo wszystko przejechać, licząc, że się zreflektuje.
Nie zreflektował się. Po incydencie szybko odjechał, bojąc się widocznie, że będę na niego wrzeszczeć.
Daleko nie uciekł, dogoniłam go gnana ciekawością, kto siedzi z kierownicą. On widać też był ciekawy, w ostatecznym rozrachunku podniósł rękę w geście powszechnie uznanym za przeprosiny.
Jakby nie było miło z jego strony, bo koleżance ktoś wjechał  w samochód  i uciekł. Kobita nawet nie zdążyła zapisać numerów rejestracyjnych.

Generalnie na drodze nie mam kłopotów. Nie wygrażam i nie wydzieram się od czasu, gdy na takie gesty wysiadło z sasiedniego samochodu dwóch osiłków, żeby mi ręcznie wytłumaczyć, że nie lubią takiego zachowania.
Staram się przewidywać zachowania kierowców,  pozwalam zmienić pas  jeżdżącym zygzakiem, wpuszczam na suwak, nie jeżdżę na wyścigi, przestrzegam przepisów zwłaszcza dotyczących ograniczenia prędkości. Zapłaciłam jeden mandat za przekroczenie prędkości. Jechałam w terenie zabudowanym 60 km/h i było to na Pomorzu.
Wiem że  w samochodzie marki seicento w razie zderzenia czołowego silnik wyląduje mi na kolanach.
Jestem świadomym i kulturalnym kierowcą  i dlatego żyję.

Czy wszyscy kierowcy to chamy. Według mnie większość. Każdy uważa się za mistrza kierownicy, i ten z siwą głową i ten z prawem jazdy pachnącym drukarnią. Za kierownica wstępuje w tych ludzi jakiś demon.
Piszę o mężczyznach, bo kobiety w większości jeżdżą inaczej. Jak zakopianką jedzie ktoś za mną z pędkością 70 km na godzinę ( jedyną dozwoloną na całym odcinku do Myślenic) to wiadomo, że kobieta.

Tylko jeden raz w życiu miałam do czynienia z kierowcą na poziomie. Było to parę lat temu.  Po tym jak przy cofaniu wjechałam w słupek, pękł mi zderzak w aucie.
Jeżdziłam z tym pęknietym zderzakiem, bo nie miałam pieniędzy na nowy.
Gdy raz zostawiłam samochód na osiedlu pod blokiem, po powrocie za szybą zastałam kartkę następującej treści " Przepraszam Panią uprzejmie, ale przy cofaniu rozbiłem Pani zderzak. Proszę się ze mną skontaktować w sprawie zwrotu kosztów naprawy..... i tu nr telefonu.
Jak do faceta zadzwoniłam, dłuższą chwilę trwało, zanim dotarło do niego co próbuję mu przekazać. Że ja ten zderzak miałam już rozbity.
Skończyło się na przeprosinach, a z pęknietym zderzakiem dojeździłam do końca żywota samochodu.

Panie kierowco, jak Pan przeczyta mojego bloga, niech się Pan do mnie odezwie. Mineło co prawda z 10 lat, ale ja dalej jestem atrakcyjna i do tego wolna :))))